9 Aralık 2009 Çarşamba

neye, kime yaradı????

öyle üzgün öyle yorgun hissediyorumki kendimi... bu savaş hiç bitmeyecek sanırım. çocuklarımıza nasıl bir ülke bırakıcaz? nasıl bir gelecek bekliyor kuzularımızı... dün yedi şehidimizin törenini izlerken, hep kendi yavrumu düşündüm... bütün analar gibi... bu nasıl bir hırs, bu nasıl bir öfke?


neden? neden? neden? şu güzelim ülkede yaşamak, yaşatmak çok mu zor bilemiyorum... bizim cezamızda bu mu? hep eksikler olduğunu, doğuya hep yatırım yapılması gerektiğini, o çocukların o ailelerin şartlarının düzelmesi gerektiğini biliyoruz, söylüyoruz... devletin yapabileceği şeyler gibi, özel sektöründe o bölgeye yatırım yapması gerektiği bir aşikar... ama kürt vatandaşlarımızın da bunu talep etmesi gerekmiyor mu sizce?
neden sormuyorlar;
bizim okullarımız niye böyle??? bizim çocuklarımız buna layık mı? diye...
niye sormuyorlar, bizim köylerimizin yolları  niye böyle,diye...
hastalarımızı hastaneye bile yetiştiremiyoruz, diye niye ayaklanmıyorlar da, dış güçlerin emellerine alet oluyorlar...  bunun dışardan bir "el" tarafından oraganize edildiğini düşünüyorum ben de...

ne demek "parti kapatılırsa, biz de dağlara çıkarız"... bu nasıl bir laf sorarım size... biz oradan insanları indirmeye çalışırken, bu laf, hem de onları mecliste temsil ettiği söyleyen milletvekiline, hiç akıştı mı? bir de pkk ile bağlantımız yok diyorlardı... hangi söyleminiz doğru? eğer öyleyse, "imralı'yı muhattap almayız..." denilince, koğuşu 2 cm küçüldü diye, niye sokaklara döktünüz bütün çocukları???... yüzleri kapalı, ellerinde molotoflar... yeni teröristlerin yetişmesine ön ayak olmuyor musunuz? ama yok onu da kabul etmiyorlar, bunları dtp organize etmiyormuş... kim inanır buna...

kafam öyle karışıkki... benim eşim çerkez... peki onların günahı ne? onlarında azınlık olarak, kürtlerin istediği herşeyi istemeye hakları yok mu? diğer tüm azınlıklar gibi... dün bütün çerkezler ellerinde türk bayraklarıyla terörü lanetliyordu... bundan rahatsız olan bunların yaşanmasını istemeyen, binlerce kürt vatandaşımız var, biliyoruz...  ne olur biraz sağduyu... ne olur?

güneşi gördüm filminde, bir kürt ailesinin iki oğlu bir gece karşılaşıyor... biri asker, biri terörist... çatışmadan sonra ne olacak abi ? diyor kardeşi... "sen ölürsen şehit, ben ölürsem terörist olurum", diyor :..(( öyle büyük bir acıki yıllardır yüreğimizi dağlıyıp duruyor...

ama umut hiç yok bence... süreci de başlamadan bitirdiler böylece... onlar istedikleri için ölümüne savaşa devam edecekler, aldıklarından hiç bir zaman memnun olmadan...


Hiç yorum yok:

Öne Çıkan Yayın

Penye ip sepetlerim vol.2

Çeşitlerden çeşit... başladınız mı dursuramıyorsunuz kendinizi... çook sevdim ben bu işi ;)