Senin hastalığını öğreneli tam yirmi ay oldu. İlk duyduğumuzdaki şoku atmak çok zor olmuştu ama daha beteri de varmış babişkom...:( pazartesi günü yaşadığımız o stres tarif edilmez, öyle zorduki bilemezsin... senin içerde yaşadığın çok çok daha beteriydi, bunu bile bile orada beklemek... :(( Allah gücünü veriyor elbette... sekiz saat sonunda senin yanımızda olman Allahın büyük lütfu bize...
Seni öyle görmeye hiç alışmamışım babişim.. :(( sen hep dağ gibi, bazen otoriter bazen yumuşacık pamuk gibiydin... seni o sedyede acı çekerken görmek beni yıktı, yaktı geçti sanki... gözünün kenarından akan o göz yaşını görmek, benim yüreğimi dağladı da dağladı... biz çok büyümüşüz babacım, hep senin küçük kızlarındık ama bir baktımki kocaman kadınlar olmuşuz artık... acılar büyütüyor insanı babacım, acılar büyütüyor...
Bu süreçte her zamanki gibi yanında, canında, yanak yanağayız babişim... bu mikropları da yendik inşallah... bu sınavımızı da, yine Allahın izniyle geçtik babacım... sen yanımızdasın ya herşeye değer... sağlıkla nice yaşlara babacım... 8 Mayıs günü, 61. yaş gününü sevgiyle ve sağlıkla kutlayacağız inşallah...
Seni çooook seviyoruz, ne olur bunu hiç unutma babacım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder