ramazan'ın son günlerinde...

Kişiler, yorumlar, algılar hepsi o kadar farklı ki... birini memnun ederken diğerini ellerinle kırıp geçiyorsun... belki de farkında olmadan... beklentiler içinde boğulurken, o beklentiniz karşılanmadığı zamanda tepe taklak oluyoruz... öğretilen duygulardan kurtulmak ve zincirlerimin kilitlerini kendim açmak zorundayım... içimdeki güzelliği farkına varıp, o güzelliğin aslında herkeste olduğunu bilmem lazım... bize verilmek istenen derslerin insanlar (olaylar) aracılığıyla da verildiğini hiçbir zaman unutmamam gerekiyor...

VE MUTLAKA, HERŞEYİN BİR ANLAMI VAR!!!