Herkes
için çeşitli sınavlarla ders almamıza vesile olan bu dünya hayatında, yüce
Rabbim tekamül etmem için büyük bir adım attırdı bana da. 2008 yılında babamın
gırtlak kanseri olmasıyla, hayatımın anlamı ve yaşama sebeplerim büyük ölçüde
yer değiştirdi. Artık
yaşama anlamımı, bu dünyadaki varlığımı sorgulamaya başlamıştım. Uzun ince bir
yoldaydım, kendime doğru.
Ve
elbette bu yolda ilerlerken değmeden geçmenin imkansız olduğu, Hz. Mevlana ve Hz. Şems'in derin bağlarını; ilişkilerindeki ALLAH AŞK' ının zuhur edişine bir nebze de olsa tanık oldum... Muhiddiyn İbni Arabi, İmam Gazali, Yunus Emre gibi bir çok velinin ruh alemine ve İlahi Aşk'a yönelişlerine tanık olmaya çalıştım... onların
yolunda ilerlemek mümkün değil ama algılamayı nasip etsin Yaradan...
Bu bir dönüm noktasıdır... Allah herkese nasip etmez!!! nasip ettiğini de yolunda sabit olup olmadığını anlamak için pek çok olayla terbiye etmeye başlar... zor ve meşakkatli bir yoldur vesselam... nasip ettiklerinden olmayı ve zorluklarda yolundan ayrılmamayı yaşatsın inşallah...
Ama O, çok affedici ve eksikleri örtendir... her uzaklaşmanda kendine çekmek için kaderini yaştandır... çok şükür...
En büyük sınavsa; insanların seninle dalga geçmesine, yalnız kalmana, aşağılanmana ya da tam tersine büyük alkışlar tutarak, böbürlenmene sebep olmalarıdır... insan nefsine yedilmeden arafta durmayı bilmeli... ne üzülmeli ne de sevinmelidir... bunu yaşayabilenlerden olmayı da nasip etsin umarım hepimize...
Çünkü unutulmamalıdır ki, insanoğlu nankör ve vefasızdır...
Yaptığın herşeyi Allah için yapmayı yol edin...
Tüm kalbimle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder