herşey mi hızla geçiyor, yoksa ben mi yavaşladım... sanki kendi hayatımda ağır çekimde yaşıyorum... o kadar çok şey oluyorki ben bir o tarafa bir bu tarafa bakıyorum ve ağır ağır yürüyorum gibi...ne üstümde bahar heycanı ne de güneşin bir etkisi var... ya da sevinecek yerlerimi yine içimde başka bişeyler engelliyor... sıkıntılar insanı boğarken ben şükrederek yeni güne başlıyorum...ama sanki bir rüyadayım... nereye dokunsam elimde kalacakmış gibi... kırılgan, hassas ve üzgün... kendi derdini başkalarına anlatmakta bir yerden sonra negatif olarak geri dönüyor gibi... belkide ben öyle hissediyorum... daha doğrusu insanları, kendi üzüntümle doldurmak istemiyorum sanırım... için için yanarak bi yandan da güçlü olmaya çalışarak göğüslüyorum olup biteni... güçlü sağnak bir yağmurda yürüsem bile sönmeyecek gibi içimdeki bu yangın... sabır sabır sabır... herşeyde vardır bir hayır... hayatta herşeyin bir anlamı var ve bu sınavda bizim için hayatta... sevgiyle aşabilme gücü diliyorum allahımdan...
herşey iyi olacak!!!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder