"Yüreğinde hissetiğin sana hep en yakındır ve yaradanı kendi yüreğinde hissedebiliyorsan, onun ruhunun bir kısmını kendi ruhunda taşıdığını duyumsayabiliyorsan zaten cennettesin demektir!"
...
Bir anda annem, babam, eşim, çocuklarım, kardeşlerim, tanıdığım birçok insan etrafımda belirdi. Neler olduğuna anlam veremiyordum. Korkudan her yerim titriyordu. anneme seslendim, fakat beni duymadı. Sonra eşime, kardeşlerime... fakat kimse beni duymuyordu. Aman tanrım neler oluyordu?
Musalla taşından kalkarak onlara sarılmak istedim, fakat hareket bile edemiyordum. Hemen hemen herkes "daha çok erken, çok erkendi" diyerek ağlamaktaydı.
Küçük kızım yanıma yaklaştı "babacığım" dedi ağlamaklı ses tonuyla, "babacığım, bizi bırakıp nereye gidiyorsun? artık bir daha ellerimden tutmayacak mısın baba?"
Yavruma cevap veremiyordum.....................
Şayet yaşama şansın olsaydı;
Neler düşünür ve neler yapardın?
Neler söylerdin?
Kimi bağışlamak isterdin ve kimden özürdilerdin?
Yıllardır bir gurur uğruna görmediğim annemin ve babamın yanına gider, onların ayaklarına kapanırdım!
...
(......yüzleşme......u.k.......)
