Hayatta ne çok şey zorluyor insanları... bir gün ailenizle bir çatışma içinde iken, diğer bir gün arkadaşlarımızla bir kargaşanın içinde bulabiliyoruz kendimizi... bazen de hepsi aynı zaman diliminde ortaya çıkabiliyor... Tesadüf işte diyerek geçiştiriyoruz ya, yok ıııı ııııhhh değil... ELBETTE TESADÜF DEĞİL!!!
Senin için programlanan tekamül basamakları hepsi... takılıp düştün mü? OL'sun tekrar elinden tutup kaldırıyor... çok şükür... dersini aldın mı diye yeni bir olayı karşına çıkarıyor... gösterdiğin cevap ile ya takılıp tekrar düşüyorsun ama yüzünü sürtüyor bu sefer sıyrıklar içinde yola devam ediyorsun; ya da istenen olgunlukla atlatıyorsun ve bir sonraki level a geçiyorsun :) bu seferki ise senin başka bir sivrilen nefsinin parçasını törpülemek için..
Törpülene törpülene nefsinin mertebelerini yükseltip, gerçek KUL OL'ma yolunda ilerlemeye çalışıcağız... yaradılış amacımız bu öyle değil mi?
Hepimizin farklı farklı yaşadığı yaşamlarda, aslında almamız gereken temel dersler aynı... Sen kendinden verdiklerinle varOLuyorsun aslında... maddinin yanında, aslında manen verdiklerimiz önemli olan... Kibrinden, egondan, bitmek tükenmek bilmeyen isteklerinden verebiliyor musun? "M" lerinden vazgeçebiliyor musun mesela? EviM, arabaM, işiM ve hatta eşiM, çocuğuM, aileM... Aslında hiçbirşeyin sahibi olmadığımızı, sana ait bişey OL'madığını, verenin de alanın da aynı olduğunu farkedebiliyorsan, işte o zaman yolunda güller açıyor... kendi cennetinde huzur da OL'uyorsun...
Ne demiş üstadlar, "herkes, cehenneminin odunlarını kendi taşır bu dünyadan."
Doğrusunu ehli bilir... yanlışlar benim eksikliğimdir...
Tüm kalbimle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder